Geschiedenis van het Mosteiro dos Jerónimos: Een tijdloos verhaal van architectuur en cultuur

Het klooster werd gebouwd op een bestaande kerk gewijd aan Santa Maria de Belém. Het was bedoeld om hulp te bieden aan zeelieden die het gebied passeerden en werd onderhouden door de monniken van de religieuze orde Orde van Christus. De kerk werd ingewijd door koning Manuel, met plannen om het terrein uit te breiden tot een klooster. In 1507 begon de bouw van het klooster, die 100 jaar zou duren. De Heilige Stoel kreeg de opdracht voor de bouw en zij schakelden architect Diogo de Boitaca in om het klooster te ontwerpen. Hij gebruikte een bouwstijl die bekend werd als de manuelijnse architectuur.

Koning Manuel financierde het hele project met de rijkdommen die werden verzameld via belastingen en de invoer van specerijen. Vanwege de grote beschikbaarheid van fondsen kreeg de architect alle vrijheid om met extravagante ontwerppatronen te komen. Het belangrijkste bouwmateriaal dat werd gebruikt was een gouden kalksteen genaamd calcário de lioz. In 1517 nam de Spanjaard Juan de Castillo de bouw en het ontwerp over en veranderde de manuelijnse stijl in de Platereqsue bouwstijl. Zilverwerk werd toegevoegd aan de versieringen van het klooster, samen met beelden in de hoofdkapel en het koor. Je zult veel renaissance-invloeden zien in de architectuur, die uit deze periode stamt.

Toen Spanje en Portugal één Portugees Rijk werden, slokte een bouwproces de fondsen op vanaf 1580. Na 100 jaar werd het klooster Mosteiro dos Jerónimos voltooid. Koning Filips van Spanje maakte van het klooster een koninklijk grafmonument, dat toegang verleende aan koninklijke leden en Hieronymitische monniken. Met de Portugese onafhankelijkheid in 1640 werden de graftombes van veel koninklijke leden in het klooster gebouwd.

In 1755 beschadigde een aardbeving in Lissabon het hoge koor en de balustrade. De schade was echter onbeduidend en werd onmiddellijk hersteld. In deze periode kreeg schilder Henrique Ferreira de opdracht om de koningen van Portugal te schilderen die in de Sala dos Reis (Koningszaal) zouden worden geplaatst. Er werden gouden tegels op de plafonds aangebracht, fresco's op de trappen en verschillende andere toevoegingen aan het klooster.

Restauraties werden in deze periode voltooid en gingen door tot 1860 onder toezicht van Rafael Silva e Castro, Domingos Parente da Silva en J. Colson. Het Mosteiro dos Jerónimos onderging in deze periode een reeks verbouwingen waarbij de Hall of the Kings en andere delen van het klooster werden gesloopt. De architecten voegden Italiaanse decorontwerpen, piramidevormige daken en torens toe. Om de vierde honderdste verjaardag van Vasco da Gama's bezoek aan India te herdenken, renoveerde beeldhouwer Costa Mota de tombes van de ontdekkingsreiziger.

In deze periode werden veel projecten uitgevoerd. Het Nationaal Museum van Industrie en Handel was ook gepland, maar kon niet worden voltooid. Het werd vervangen door het Etnologisch Museum van Portugal. Tot 1924 verbouwde Costa Mota het klooster verder, samen met ontwerper Abel Manta en Ricardo Leone. Er werden glas-in-loodramen aan de structuur toegevoegd, waardoor de ontwerpstijl werd verfijnd. President Óscar Carmona werd in 1951 begraven in Sala do Capítulo. In 1963 werd in de westelijke vleugel het Maritiem Museum van Portugal geopend, waar mensen schatten konden bekijken die tijdens marine-expedities waren gevonden.